En om 10 over 9 gingen we op pad. Vlakbij het strand stopten we even om elkaars hals en de achterkant van onze armen en benen in te smeren met zonnebrandcreme. Toen gingen we op weg. Ik had er echt zin in. Iets nieuws wat we nog niet gedaan hadden, ook niet drie jaar geleden. We liepen langs de "strandtent" waar we de massage hebben gehad, de strandtent waar we de 4 bezoekdagen met onze Compassion kinderen vertoefd hebben, en zo richting onbekend strand. We kwamen langs enkele gigantische resorts, vergelijkbaar met Turkse "All-inclusives". Op gegeven moment waren het alleen maar palmen op een duinstrook met onbewoond achterland.
Onderweg stopten we soms even om foto en/of video te maken, om een slokje water te drinken of te spelen met de wind: flessedop op zijn kant leggen en de wind zijn gang laten gaan. Zo dop rolt tientallen meters door, zelfs tegen duin op. Om 5 over half 11 kwamen we aan bij het meer. Hat was veel kleiner dan op Google Maps, dus ik dacht dat alle kite-suffers aan het begin zaten vanwege de wind.
Eerst liepen we van het strand gezien linksaf de over langs totdat we bij een strandtenst kwamen, die open was. Het bleek later de enige te zijn.
We bestelden twee coco verde en gingen even uitrusten onder het genot van de dit keer bijzonder frisse, lekkere kokosmelk met uitzicht op een hele 'kudde' kite surfers.
Na een half uurtje ging ik eens op verkenning om te kijken wat er na de bocht ligt. Nou, de rest van het meer niet. Het was meer moeras met hier en daar kleine beekjes. De "wegen" en paden ware wit zand. Zelfs door de sandalen heen kwam de hitte naar mijn voeten en de rest van de omgeving leek letterlijk op een sauna. Maar ik had er geen last van. Ik vond het zelfs wel leuk even dit verzetje in een vreemd landschap wat ik niet eerder kende. Op gegeven moment besloot ik terug te gaan maar via ander paadje. Door de zon had ik goed richtingsgevoel. Ik kwam op gegeven moment bij een heuvel en die ging ik maar eens op, zover als ik komen kon.
De top kon ik niet bereieken door dicht struikgewas, juist bovenop. Maar vanaf het punt wat ik bereikte kon ik toch een mooie overzichtsfoto maken,
Na foto en video opname ging ik de heuvel weer af en boog naar links een pad op naar wat "nieuwbouw-huizen": enkelsteens muren, geen ramen, goolfplaten dak. Er liepen enkele kippen rond. Een eindje verder kwam ik bij een pittoresk huisje in het palmgroen (zie foto) en na de stukje doorlopen kwam ik weer op het weggetje naar het meer. Ik heb ca. drie kwartier gewandeld en toen was ik bij Liesbeth terug.
Rond half een bestelden we menu. We verwachtten de menu kaart maar kregen de waar in nature te zien. We kozen kip met rijst, frites, farofa en salade. Het was erg lekker. Wel moesten we met onze rug in de wind zitten want anders was de helft vand e rijst op je vork over de tafel gewaaid. Het blies er echt over. In de schaduw werd het haast "koud" Een half uurtje nadat we de lunch op hadden gingen we het natuurbad in. Het water kom goed 30 graden zijn. Maar het was ondiep en liep uitermate langzaam af. Om in het diepere, te zwemmen water te komen, heb je kan overvaren te worden door een kit-surfer. Dus was het meer dobberen in het water. Wel lekker om even af te koelen. Zeker rond het middaguur.
Na de "zwempartij", die van korte duur was, gingen we in de zon even opdrogen, lezen, en nog een Coca-Cola bestellen. Een blikje maakte we leeg en na een half uur het tweede blikje. Even over drieën gingen we opbreken om naar het afgesproekn ophaalpunt te gaan. We waren tein minuten voor de afgesproken tijd. En we wachtten tot half vier, tot tien over half, tot kwart voor en begonnen een beetje bezorgd te raken. Niet raar na de taxi affaire bij aankomst. Tien voor vier kwam de tuinman, niet met een blauwe Buggy, maar witte. Omdat het inmiddels vloed was geworden, konden we niet langs het strand terug, dus gingen we dwars door het landschap, over duinen, dan weer stukje normale weg, dan weer short-cut door het zand. We gingen sons bijzonder schuin en we werden op gegeven moment gewaarschuwd voor hobbels. Dan moest je half zitten/staand meegeven. We hebben dus een avontuurlijke buggytour gehad van klein half uurtje. Hoeven we die dus niet meer en doen:)
's Avonds zijn we op de Pousada gebleven. Er waren twee nieuwe menu's "in de aanbieding" we kozen het zalm menu: Gebakken zalm moot met zoute meegebakken spercieboontjes , koude bietblokjes en wat lenteuitjes met limoen. Erg lekker was het. En er staan zelfs desserts op het menu. Dat is in Brazilie een unicum, althans in de Ceara streek. Liesbeth nam gegrilde banaan met een bepaalde gegrilde kaas met kaneel, suiker mengsel voorzien van knapperige "korst".
Na het eten was het tijd voor schrijven van deze blog. Het was een geweldige, beetje avontuurlijke dag. Echt genoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten