Donderdag 29 oktober

Vandaag hebben we ons haast verslapen. Zo'n goede nachtrust hebben we gehad na gisteren en voor het ontbijt behoorden we tot de laatste lichting. We wilden wat geld pinnen bij het tankstation net buiten Cumbuco centrum, en na wat boodschapjes terug naar de Pousada om wat te lezen, zwemmen, luieren, en meer van dat soort vervelende aktiviteiten (LOL). Om vijf over tien gingen we lopen. Dit keer dwars door het dorp om het echte Cumbuco te bekijken.

Echter de afstand viel tegen. We waren het na drie jaar behoorlijk vergeten. Het was ruim half uur lopen, bijna 3 km, langs de weg richting Fortaleza. Het werd behoorlijk warm al en waren blij dat we het tankstation gevonden hadden en de pinautomaat er was en ook naar behoren werkte. Na geld tanken hebben we een flesje water, Liesbeth zonder en ik met prik. De winkel van het tankstation was stevig gekoeld; de airco maakte overuren voor ons gevoel. Wel lekker even afkoelen, lekker chillen.




Na ca. een kwartier liepen we terug, natuurlijk via het strand. We staken de weg over en liepen rechtdoor het zandpad over en kwamen met enkele minuten op het strand. Dat was heerlijk koel ineens, lekker de straffe wind in de rug. Je hoefde om zo te zeggen afwisselend linker- en rechtervoet op te tillen en de wind deed de rest. Na een tijdje kwamen we een Nederlandse kite-surfer tegen, die ook op de pousada logeert. hij was zijn vriend aan het leren de kite in balans te houden en zonder board in zee te leren de kite zo te sturen dat die hem elke gewenste riching op kom trekken, wat essentiele techniek is, voor als je je board verliest. We spraken even met elkaar over de techniek en ik kon van dischtzien hoe de bsturing een beetje werkt.

We liepen verder en kwamen we op een gedeelte dat ik spijt had dat ik mijn camera niet bij me had. Dan maar met de telefoon, beter dan niets. Er was een jangade van een visser binnengelopen en ze sleepten hem het strand op, met zeil open. En doordat het eb was waren de twee bootjes, die er standaard daar voor anker liggen, relatief erg dichtbij. Ik zag kans voor een mooi plaatje.

We liepen zo verder terug over strand en gevoelsmatig leek de terugweg korter. Logisch eigenlijk: koeler met rugwind en leukere omgeving. We kwamen langs Marcel en bestelden een kop koffie bij hem. Daarna gingen we terug naar de pousada en gingen lekker zwemmen, kletsen met een andere Nederlandse gast. Rond half twee bestelden we een broodje "kebab" wat wel erg trposiche variant was: soor rosbief met mozzarella kaas en verse basilicum en wat batatas rustica erbij. De rest van de middag heeft Liesbeth lekker geluierd in de hangmat, die ze helemaal te gek vindt. Helaas thuis geen plek, want anders.... Ik heb gebruik gemaakt van twee gigantische zitzakken, "Brazillazy's" en lekker gelezen en in de namiddagzon gelegen.

's Avonds zijn we bij Marcel een pizza gaan eten en daarna terug gelopen voor een rustige avond, en natuurlijk verzorgen van deze blog. Voel je vrij te reageren op artikelen.