vrijdag 23 oktober 2015

Vrijdag 23 oktober

Vandaag is het geworden wat ik gisteren dacht. Er valt dus deze dag niet veel te vertellen. We zijn een klein uurtje later aan het ontbijt gegaan dan de dagen hiervoor. Daarna zijn we even boodschappen gaan doen: een fles Fanta en een fles Kuat (guarana). Daarna zijn we teruggegaan om de rugzak in te pakken voor strand: handdoeken, zwemkleding, zonnebrand, boeken, flesjes water, en portemonnee. En dus liepen we de rechte weg naar het strand en gingen op het strand linksaf. Een stukje verder, 100-200 m, was de uitspanning waar we drie jaar geleden ook eens geweest waren. Toen hadden ze hemelbedden, maar nu is dat vervangen door een gigantisch zonnedak in een L-vorm gebouwd waaronder tafels met stoelen stonden, i.p.v. setjes van twee tafeltjes aan elkaar met vier stoelen en een parasol van riet.

We zochten een geschikt tafeltje en hadden alle keus, want het was heel rustig op het strand. We gingen ons verkleden en besloten eerst te gaan zwemmen in zee. Ja, dat is mogelijk als je door de branding heen "breekt" tot je tot borst/schouderhoogte in het water staat. Daar dient de zee, maar de golven rollen niet om, althans op uitzondering na. Dat ervaarde ik 'smiddags. Toen we na ongeveer kwartiertje zwemmen naar onze stek terugliepen. We bestelden twee kokosnoten en gingen lekker boek lezen. Later in de ochtend ging ik nog even de zee in. Kan er niet genoeg van krijgen. Toen ik terug kwam bestelden we als lunch wat fingerfood: een bakje friet en schaaltje met 12 gekuide visballetjes die er als bitterballen uitzagen, met een tonic en een guarana. Met het warme weer heb je er ook genoeg aan. Na de lunch zijn we samen het zwembad wat ze drie jaar gelden nog niet hadden, maar nu wel. Wel grappig eigenlijk: in een zwembad, dat praktisch op het strand staat en uitzicht op zee, liggen dobberen. Daarna zijn we nog wat gaan lezen en ben ik tussendoor nog een derde keer de zee in gegaan. En toen verrast door een golf, die al ging rollen in het diepere gedeelte ging rollen. De golf sleurde me richting strand en dee me kopje duikelen. Nou, ik heb mijn thalassobehandeling wel gehad; het zeewier zat onder mijn horlogeom mijn pols gewikkeld. Toen had ik wel genoeg van de zee en ging "aan land" om op te drogen.

Rond kwart voor vier liepen we over het strand naar de opgang van de weeg naar de pousada. Daar lekker gedouched, wat gedronken en begonnen aan deze blog.

's Avonds zijn we weer eens naar "Coyote Pizza" gegaan waar we drie jaar geleden ook enkele keren geweest zijn. Ik bestelde weer de zo lekkere "quatro queios" pizza en Liesbeth een salami pizza. Ze waren net zo lekker als drie jaar geleden, terwijl de stenen hout oven er niet meer stond. Op last van de regering afgebroken, omdat het open vuur was in de "strandstreek". Het was veel pizza en we herinnerden ons dat we destijds samen een pizza bestelden met een kleine salade erbij. Gaan we volgende keer zeker doen. Want we moeten zeker een keer terug. Terwijl we zaten te eten, zaten er een stel achter ons aan een tafeltje eten. Ik wist dat ik haar kende. Volgens mij werkt zij als manager bij Coyote pizza en hebben we drie jaar geleden een emotionele ontmoeting gehad omdat we vertelden waarom we in Cumbuco waren.    Dus ik trok de stoute schoenen aan en toen de pizza op was, stond ik op en liep naar haar toe. In Engels vertelde ik langzaam onver drie jaar geleden en dat ze erg op de vrouw leek bij wie we betaalden. Ze was even perplex; wat moest ze hiervan denken. Ik zei dat ik het misschien mis had maar dat ze erg op die vrouw van drie jaar geleden leek. Een paar minuten later kwam ze naar onze tafel en had een andere, oudere man van een tafel gehaald, die beter Engels kan. Het bleek een spanjaard te zijn en hij hoortde mijn verhaal aan en vertelde het haar. En toen werd het haar duidelijk en er stonden weer tranen in haar ogen. Ze herinnerde het opeens. We hebben nog even nagepraat en ze vroegen hoe lang we hier bleven. We zeiden nog anderhalve week. We moesten nog eens terugkomen. De spanjaard is zeer regelmatig in Coyote pizza. Hij stelde voor dat we dan misschien samen een tafeltje nemen. Bij wat navragen bleek de spanjaard in Mexico een keer een wildvreemde geholpen heeft wat goed uitpakte.

Leuk zo'n slot van de dag. Knipoogje uit de hemel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten